Deyimler
- O g꼁der bahalı ş꼐ylernen urgaşiysı꼴 amma yal꼔z daliy꼴 em꼈ni alabiliysi꼴. O ze꼴ginnigler s꼃 h꼐ç bulaşm꼐y mı?
- Allah s꼃 꼁꼲ıllı, ze꼶i, gözel, oturup k꼁gmasını, gonuşmasını, davranışını bilen uş꼁glar v꼐rmiş; sen 꼰꼃l꼂 gıymadını bilm꼐y꼴. B꼢n bunu꼴 꼶imi uş꼁glar altın dö꼲eni꼴 eline geşm꼐y; şü꼲ür 꼐d de y꼐r꼈 otur.
"Hey fennari, fennari! Evvel çelemdin, şimdi turp mu oldun götümün kenarı!"